✍️ فرهاد خداکرمی
استان لرستان، دورود
صحبتم را با یک سوال شروع میکنم : "آیا با خود اندیشیده اید چرا دانش آموزان ما در شروع سال تحصیلی بسیار درسخوان تر ، باانگیزه تر و شاداب تر از ماه‌های پایانی هستند ؟ "
ساده ترین پاسخ این است که حجم درس ها و آمد و شد به مدرسه آنها را بی رمق ساخته است ، غافل از اینکه من و شما هم مسبب بی انگیزگی این آهوان پر شور و اسب‌های تیز رو بوده ایم !!!
نگارنده این متن را کم و بیش می شناسید ، دبیر زیست_شناسی شهرتان که از ۱۸ سالگی تا ۵۴ سالگی فرزندان این مرز و بوم را درس داده و تجربه ۳۶ سال معلمی اش را قصد دارد در روزی که به عنوان جلسه کارگروه های درسی گرد هم می آیید ، با شما به اشتراک بگذارد .
همکار عزیز، مدتهاست که نظام پیر و فرسوده و زنگ زده آموزش و پرورش کشور ، از جایگاه پیمانکار به معلمان نگریسته و ما را کارگرانی کنتراتی پنداشته که موظف ایم در ازای حقوقی که دریافت میکنیم ، کتابی را به پایان برسانیم و در پایان با انجام امتحانی که اعتبار سنجی هم لازم ندارد ! و نوشتن لیست نمراتی که مهم نیست با برگه امتحانی مطابقت داشته باشد ! سال تحصیلی را به پایان برسانیم.
همه نیک می‌دانیم، خواسته غیر مکتوب مدیریت آموزش و پرورش از صدر گرفته تا ذیل ، درج نمرات غیر واقعی به منظور با لا بردن آمار قبولی و ستبر کردن سینه و بیان افتخار حاصله نزد مقامات بالاتر است.
آنچه این وسط مهم نیست، دانش آموزان یعنی فرزندان من و شماست که در زیر فشار حجم بالای درس ها و بسان اسب های مسابقه ، بدون دست آوردی ، خسته و ناتوان ، فقط به خط پایان رسیده اند !!! بلکه به خط پایان رسانیده شده اند !!!
روی سخنم با برخی از شما است که چنان شتابان درسها را داده‌ایم که مجال تعمیق آموخته ها و تحلیل آنها را از دانش آموزان گرفته ایم .
گویی ما هم خود را در پیست مسابقه می بینیم و نگران هستیم از همکارمان عقب نمانیم !!
آیا دقت کرده اید که رسیدن به آخر کتاب را هدف غایی خود از معلمی کرده ایم و چنان که می بایست از معلمی نه خود لذت برده ایم ونه دانش آموزانمان !!!
این چه تفکری است که " کتاب را پیش از نوروز تمام کنیم چون ممکن است بعد از عید چنین شود و چنان . "
مگر نباید معلم طرح درس سالانه داشته باشد و تا روزهای پایانی سال برای خود و دانش آموزش برنامه کاری تعریف کرده باشد ؟
آآیا یک علت گریز دانش آموزان دوره دوم متوسطه از دبیرستان، قبل و بعد از تعطیلات نوروز ، نداشتن درس و برنامه کلاسی توسط بعضی از ما معلمان نیست ؟
همکار گرامی، هدف بنده از نگاشتن این خطوط ، مکدر ساختن و سرکوب یک طرفه تو نیست ، بلکه تلاش می کنم بگویم ، می توانی با اصلاح رویه ای موجود ، روحیه نشاط و سرزندگی را هم به دانش آموزت و هم به خودت، ارزانی کنی .
بیایید با اصلاح کارمان یعنی تمام کردن کتاب در بازه مهر تا پایان اردیبهشت ، گامی موثر در برگرداندن شادابی و انگیزه در دانش آموزان(فرزندانمان ) داشته باشیم و با برگزاری امتحانات معتبر و پرهیز از نمره سازی کاذب ، نگاه کنتراتی آموزش و پرورش را از روی خود برداریم .
۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۱